Als iemand niet meer thuis kan wonen en moet verhuizen naar een woonlocatie met dagelijkse zorg is dat voor heel de familie een spannend en soms ook moeilijk moment. Het is dan belangrijk dat er een nieuwe woonplek gevonden wordt waar iemand veilig en gezellig kan wonen. Een thuis waar iemand goed verzorgd worden, de baas kan zijn over zijn of haar eigen leven en zich thuis voelt. Onze kleinschalige locaties bieden die plek. Hoe we dat doen? Dat vertellen familieleden van onze bewoners graag zelf. Dit keer een verhaal van de familie van een bewoner van onze locatie Zorgvilla Tante Toos – de Harmonie.
In Rotterdam, in de Zorgvilla Tante Toos – de Harmonie woont onze moeder vanaf dag één, een van de eerste bewoners. Zij is de 60er jaren verhuisd vanuit Zeeland naar Bleiswijk om samen met haar man een tuinderij te beginnen. Niet voor te stellen, weg van de familie en zonder telefoon. De post kwam nog 2x per dag. Wat een tijd is dat geweest, nauwelijks voor te stellen En nu zit ze op haar 89e in de Zorgvilla Tante Toos, achter haar senioren tablet! Met elke dag een nieuwe berichtje / foto van haar achterkleinkinderen. Het contrast kan niet grote zijn.
Na een verdrietige periode, met steeds meer verlies van haar zelfstandigheid volgde een tijdelijke crisisopname in een verpleeghuis. Groot was onze blijdschap toen we via een van mijn beste vriendinnen hoorden dat de Zorgvilla Tante Toos – de Harmonie binnenkort haar deuren zou gaan openen.
We (mijn zus, zwager en ik) belden met Mariëlle, en werden meteen uitgenodigd voor een gesprek bij Lef op de Hesseplaats. Het blijft altijd bijzonder om daar langs te lopen, dat was onze eerste kennismaking. We hadden meteen een goede klik en voordat we het goed en wel beseften, hadden we zo’n mooie plek voor onze moeder!!!!!
Dit was in augustus 2021. We konden ons meteen al gaan voorbereiden, eigenlijk konden we het niet geloven. Direct kregen we al een appje of we al een voorkeur hadden voor een kamer. We konden het nog steeds niet geloven. We gingen nog dezelfde middag, schoonzoon Radboud voorop, gluren in de Zorgvilla. Wij durfden niet zo goed, maar hij kon ons wel overtuigen. Elke week was er wel even “een gluurmoment”.
Pas op de open dag in oktober 2021, toen we het naambordje op nummer 102H zagen staan, wisten we het zeker! Helaas nog even geduld tot 8 december en toen was de Zorgvilla een feit. Wat een mooie plek. Iedereen is even aardig en zorgzaam. We voelen ons als familie ook altijd heel erg welkom. Onze moeder had geen mooiere plek kunnen hebben en we zijn hier nog elke dag heel dankbaar voor.
We (dochters en schoonzoon) hebben al eens een weekend de rol van de gastvrouw overgenomen. Dit was echt heel bijzonder en wat was het hard werken, maar dit deden we met veel plezier en binnenkort volgt weer een “kookweekend”, we zijn ons nu al aan het voorbereiden!!!
Niets is teveel, alles kan en mag.
Wij hadden gedacht dat zij wel meer gebruik zou maken van de woonkamer en van het gezelschap van medebewoners, maar dat is toch niet het geval. En onze moeder is ook zo blij en dankbaar dat dit gewoon allemaal kan en mag. Als ze liever in haar eigen studiootje eet, dan is dat ook prima.
Ze gaat elke dag weer vragen: mag ik alstublieft op “mijn kamer” eten en dat mag natuurlijk altijd.
Zoals een van de eerdere “bloggers” al schreef: de Zorgvilla is het beste wat onze (schoon)moeder en ons kon overkomen in een hele moeilijke tijd. Iedereen is even aardig, vriendelijk en zorgzaam, en dat zal lang niet altijd gemakkelijk zijn.
We komen er met veel plezier, dat geldt voor ons allemaal, (schoon) kinderen, klein- en achter kleinkinderen. En als we weer vertrekken dan weten we dat onze moeder in de allerbeste, meest zorgzame handen achterlaten. En dat is een heel fijn gevoel!!!
Marjo, Radboud en Conny
